Paranoyak mıyım ne:S

İnsanlardan ilk kazık yediğinizde akıllanmazsınız, beklersiniz daha çok kazık yiyeyim diye.. Yapımız böyle, sabrediyoruz tolerans gösteriyoruz insanların iyi yanlarını görebilmek için ama bazıları bütün inancımızı iyi niyetimizi söküp alıyo işte.. Şimdi bana iyi davranan, azıcık güler yüz gösteren her insanın davranışlarında bi çıkar, başka bi niyet arıyorum.
Bi kız var staj yaptığım yerde tanışmıştık. Çok sıcak kanlı, güler yüzlü bi kız. Sadece 2-3 gün doğru düzgün konuşmuş olmamıza rağmen kız hala arayıp soruyo. İstanbul'daydı, dün Bursa'ya geldi ve biz bugün buluştuk. Buluşana kadarda düşünüyorum, neden bu kız bana bu kadar yakın davranıyo ki, benden ne çıkarı olabilir ki diye.. Sonra kendimden utandım, olumsuz hiç bir yanını görmedim kızın sırf bana yakın davranıyo diye tereddütlü olmama şaştım.. Bazı insanlar o kadar çok alıp götürüyo işte güvenimizi, inancımızı.. Nihayetinde paranoyak mı oluyorum ne :)



2 yorum:

  1. "paranoyak olmam takip edilmediğim anlamına gelmez" (: insanlardan beklentilerimi minimum düzeyde tutmayı öğrendim yediğim kazıkların neticesinde (: tam teslimiyet için uzunca bir süre geçmesini bekliyorum artık (:

    YanıtlaSil
  2. O dengeyi tutturabilmen güzel :) Güvensizlik kişiliği etkilemese bir de zamanla..

    YanıtlaSil